ΣΕΡΡΥ: Η Θεσσαλονικιά γυναίκα-σιδεράς
με Ιρλανδική καταγωγή που έχει εδραιωθεί στον κατασκευαστικό κόσμο!!!
Γράφει η Κατερίνα Ακριτίδου
Η Σέρρυ Κωνσταντινίδου από Έλληνα πατέρα και μητέρα Ιρλανδή μοιράστηκε ένα μεγάλο μέρος της ζωής της μεταξύ Δουβλίνου και Θεσσαλονίκης μέχρι τη στιγμή που γνώρισε τον άντρα της, σιδεράς στο επάγγελμα και άρχισε να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον.
Όπως μας εξομολογήθηκε η ίδια, από μικρή είχε μία περιέργεια χαζεύοντας τα κτίρια πώς αυτά στέκονται αγέρωχα στο χρόνο και με ποιο μαγικό τρόπο δεν πέφτουν! Όταν ο σύζυγός της εγκατέλειψε το επάγγελμα, έβαλε ένα στοίχημα: Να σταθεί δίπλα δίπλα με άντρες σε ένα γιαπί κάνοντας ένα επάγγελμα κατά κύριο λόγο αντρικό!
Η Σέρρυ είχε όλα τα χρόνια της ζωής της μία αγάπη για τον αθλητισμό και κυρίως με την ενόργανη. Μέχρι και σήμερα αθλείται πράγμα που σημαίνει ότι έχει μία καλή φυσική κατάσταση. Η αρχή της ήταν δύσκολη. Ξεκίνησε σαν μία απλή εργάτης, έκοβε σίδερα, τα έδενε και τα κουβαλούσε. Οι συνθήκες παλιά ήταν ακόμα πιο δύσκολες και αντίξοες, μας εξηγεί. Το πείσμα της όμως να εδραιωθεί σε ένα εξολοκλήρου ανδροκρατούμενο επάγγελμα την έκανε να θέλει να γίνει ακόμα καλύτερη με αποτέλεσμα σήμερα να τη βρίσκουμε με δική της πλέον εταιρία υπεργολαβίας.
Ως γυναίκα στη φύση της, ξεκίνησε με πολλά εμπόδια. Έζησε απόρριψη από τους άντρες και άκουγε διάφορα να λέγονται για αυτή όπως “Τι δουλειά έχει τώρα γυναίκα εδώ πέρα;”. H Serry κατάλαβε πως έπρεπε να βρει έναν τρόπο ώστε να μην την αντιμετωπίζουν ως “ασθενές φύλο” για να μην χάσει το παιχνίδι. Και όσο οι επαγγελματίες του χώρου την έβλεπαν με “μισό μάτι”, τόσο αυτή πείσμωνε κι έλεγε “θα πετύχω”!
Η δουλειά της:
Ως υπεργολάβος, παίρνει από εταιρεία τα σχέδια κατόπιν συμφωνίας, τα κόβει σε μάντρες που θα της υποδείξουν (σίδερα 12μετρα και 14μετρα), στη συνέχεια φορτώνονται, μεταφέρονται και τοποθετούνται. Έχει πλέον το know how να διαβάζει τα σχέδια του μηχανικού ή του αρχιτέκτονα και να καταλαβαίνει πού πρέπει να μπει το σίδερο και πώς! Ταυτόχρονα μας δηλώνει ότι είναι διπλωματούχος χειριστής γερανών αλλά και άλλων μηχανημάτων.
“Για να αποδείξεις ότι μπορείς να σταθείς σε ένα κατά παράδοση αντρικό επάγγελμα, πρέπει να τους πείσεις ότι είσαι η καλύτερη, κι αυτό έκανα! Πλέον στη δουλειά μου με αντιμετωπίζουν ως ίση!”
Έχει αναλάβει μεγάλα projects και Δημόσια έργα σε συνεργασία με μεγάλες εταιρείες της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας, όπως: το CCR μέσα στα ΕΛΠΕ (ήταν από τις μεγαλύτερες δουλειές της με πολύ αυστηρά πρωτόκολλα), το βιολογικό του ΜΕΛ, γέφυρες, σχολεία αλλά και το ΑΧΕΠΑ μέσα σε αυτά.
Στο ΑΧΕΠΑ η Σέρρυ έχει ενεργή συμμετοχήκαικάνει και εθελοντισμό στις πρώτες βοήθειες Της αρέσει να προσφέρει ζωή μέσα από τη ζωή σώζοντας ανθρώπους από ατυχήματα, τραυματισμούς κλπ κάνοντας ΚΑΡΠΑ ή οτιδήποτε άλλο χρειαστεί. Έχει πάρει και πτυχίο πρώτων βοηθειών γιατί το όνειρό της πάντα ήταν να γίνει γιατρός. Τελικά έγινε γιατρός κτιρίων και αν της δίναμε ειδικότητα, αυτή θα ήταν “Ορθοπεδικός Κτιρίων” μιας και τα σίδερα αποτελούν τη σπονδυλική στήλη ενός οικοδομήματος!
Όταν χαλαρώσαμε μετά και αρχίσαμε το κους κους μου εξιστόρησε αστείες πλευρές του επαγγέλματος όπως πχ ότι όσοι περαστικοί τη βλέπουν εν ώρα εργασίας αναρωτιούνται αν κρύβεται κάτω από το κράνος άντρας ή γυναίκα ενώ πολλοί δηλώνουν την επιθυμία να τη φωτογραφήσουν σαν να θέλουν να κρατήσουν ένα κειμήλιο μαζί τους του τύπου “Απίστευτο κι όμως αληθινό”!
Οι μόνες στιγμές που χαλαρώνει η Σέρρυ (εκτός των εξαιρέσιμων και αργιών) είναι όταν βρέχει. Μόνο τότε μας λέει σταματάει αυτή η δουλειά. Πρόκειται για ένα επάγγελμα παντός καιρού όπου είσαι εκτεθειμένος σε κάθε κλιματική κατάσταση (ζέστη, ήλιος, κρύο κλπ). Αλλά ακόμα και τις στιγμές που είναι σπίτι της, η Σέρρυ έχει να φροντίσει τα τρία της παιδιά και τα δύο της σκυλιά…
Σέρρυ: Γυναίκα-Σιδεράς, Μητέρα και Εθελόντρια! Η γυναίκα που μας αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν υπάρχουν επαγγέλματα αντρικά ή γυναικεία!