Γράφει ο Βαγγέλης Βαλάσης
Δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από τον χειμώνα , για να κάνεις βόλτες σε έρημες ακρογιαλιές στην εξωτική Περαία και σε ολόκληρο τον δήμο Θερμαΐκού εν γένει.
Είναι μια επιλογή που σου δίνει πρωτόγνωρη εμπειρία του να γνωρίζεις την ακτογραμμή από την αρχή, χωρίς να είναι όλος ο τόπος γεμάτος με τραπέζια, τραπεζάκια, καρεκλίτσες, σκαμπό, γλάστρες ,ομπρέλες, τάπερ με κεφτεδάκια και κάθε λογής όμορφα εμπόδια που προστατεύουν το μάτι από την οπτική άπλα , που τελος πάντων δικέ μου τι να την κάνεις την παραλία χωρίς να είναι γεμάτη από κόσμο ε μου λες;;;
Άσε που τα περισσότερα μπητσόμπαρα σου χώνουν τραπέζια μέχρι την θάλασσα και τα κρατάνε ρεζερβέ για ποδόλουτρο στους καλούς πελάτες, σου προσφέρουν και θεματικό τουρισμό για λόγους υγείας, να πως φεύγουν οι κάλοι….
Έρχεται λοιπόν αυτός ο κακομοίρης ο χειμώνας και μας γυρίζει τον κόσμο ανάποδα..Ωπα ρε χειμώνα πως την είδες;, Ξηλώνονται πατώματα, εξαφανίζονται τα πάντα και μένει μια θάλασσα που σβήνει στον ορίζοντα ασάλευτη από τον χώρο της , με πινελιές από ροδοχρώματα, μουγγή,, αμετακίνητη στις θέσεις της , τόσο σιωπηλή που σου περνούν δεκάδες σκέψεις από το μυαλό σου για το τι θέλει να σου πει και ένα νοητικό κραχ το παθαίνεις από τον πληθωρισμό της φαντασίας σου.
Ησυχία…απόλυτη νηνεμία , άδεια από τον τόσο ευχάριστο ήχο της ρακέτας μέσα στα αυτιά , κάτω από τον ήλιο , με τους γαμπρούς που φέρνουν μαζί τους στην παραλία και τα κλαρίνα τους, όλα αυτά τα υπέροχα ασιατικοευρωπαικοαραβικά άσματα που βέβαια εμείς σαν άξιοι απόγονοι των αρχαίων μας παππούδων τα αφομοιώσαμε
και τα παραδώσαμε στις επόμενες γενιές για να συνεχίσουμε να εκπολιτίζουμε λικνιζόμενοι με αρχέγονη εθελούσια επιθυμία να είμαστε το σταυροδρόμι των πολιτισμών αλλά επειδή είμαστε ευγενικοί και φιλόξενοι ρίχνουμε λίγο τα δικά μας και δίνουμε βάση σε όλους αυτούς τους λαούς που μας συνάντησαν στο σταυροδρόμι…
Είδες χειμώνα; Είδες πόσα μπορεί να σου καταλογίσει κάποιος που μέσα σε λίγη ώρα θα καθίσει να ασχοληθεί μαζί σου;
Και η ανεργία που προκαλείς,που την βάζεις την ανεργία; Χιλιάδες νέα παιδιά γεμίζουν τα καλοκαίρια όλα αυτά τα μαγαζιά και τρέχουν πάνω κάτω όσο κρατάει η μέρα και η νύχτα μαζί , κρατώντας την οικονομία της χώρας όρθια, όρθια ναι.
Που αφήνουν πίσω τους τις σπουδές του χειμώνα και σχεδόν εξαϋλώνονται από την κούραση για να εξυπηρετήσουν όλες τις φυλές του κόσμου που μαζεύουν τον ήλιο μας τα καλοκαίρια.
Σχεδόν ο ήλιος έχει κρυφτεί, τόση ώρα που σου μιλώ χειμώνα και δεν μου έχεις απαντήσει σε τίποτε, αυτό με δικαιώνει και πιστεύω πως έχεις παραδεχθεί πράγματι ότι η παγερή στάση σου δεν μας βγάζει πουθενά και θα περίμενα μια σου κίνηση καλής θέλησης ,να πεταχτούν ας πούμε πίδακες με ζεστό νερό σε δέκα παραλίες μας να γίνει χαμός στον τόπο μας και στην διάρκεια της δικής σου εποχής!
Όμως τίποτε καμία ένδειξη συνεργασίας…μόνο μερικοί γλάροι ήρθαν δίπλα μου και κάθισαν μπροστά μου, ατρόμητοι από την μοχθηρή ανθρώπινη παρουσία μου , χωρίς να υπολογίζουν αυτά που πρεσβεύω με το είδος μου ,το περιβάλλον που κατέστρεψα, την ασέβεια που έδειξα στην φύση τους, έναν γενικότερο αμοραλισμό στο σύμφωνο συμβίωσης της όμορφης γήινης μπάλας μας με τους κατοίκους της.
Αυτό που μπορώ να κάνω τώρα πριν σκοτεινιάσει και σβήσει η λάμψη στα μάτια , είναι να χαμηλώσω, να καθίσω στην άμμο και να αρχίσω τον διάλογο με τους γλάρους …Χειμώνα μου , θα συνεχίσουμε μετά την συζήτηση μας…. .