Τι άλλαξε από το 70 ως σήμερα! Rock n roll στην Ελλάδα!
Γράφει ο Βαγγέλης Βαλάσης
Στις μέρες μας , έχουμε εξοικειωθεί με την εικόνα του μοναχικού ανθρώπου που κάθεται να πιει τον καφέ του και η μόνη του συντροφιά στο τραπέζι είναι η οθόνη του κινητού ! Άνθρωποι κάθε ηλικίας , έχουμε αναγάγει την συμμετοχή μας στα social σε καθημερινή ασχολία και απαραίτητα τα ενσωματώνουμε σε αυτά που πρέπει να μαρκάρουμε στα γίγνεσθαι της ημέρας ικανοποιώντας ανάγκες αυτοπροβολής, ματαιοδοξίας και πολλές φορές επικοινωνίας! Σε αντίθεση με την σημερινή πραγματικότητα τις παλιότερες δεκαετίες όταν δεν υπήρχε το διαδίκτυο , η έστω δεν ήταν τόσο δημοφιλής η χρήση του και η ύπαρξη των social , η καθημερινότητα και ο ελεύθερος χρόνος απαιτούσε πιο δραστική πρακτική. Η πληροφόρηση σημαντικά πιο δύσκολη και αρκετά ελλιπής πολλές φορές, απαιτούσε πιο ενδελεχή έρευνα, περισσότερες πηγές και πολλές φορές εκ διαμέτρου αντίθετες , γεγονός που δημιουργούσε περισσότερο αξιόπιστα αποτελέσματα!
Ότι αφορούσε την μουσική και την Θεσσαλονίκη από τα τέλη της δεκαετίας του 70 και ενώ η πόλη είχε ζήσει την μεγάλη έκρηξη των ποπ συγκροτημάτων της δεκαετίας του 60 με την τρομερή δημοφιλία , περίοδο για την οποία θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά, η επίδραση από την μεγάλη άνοδο της ροκ μουσικής δημιούργησε γενιές και γενιές μουσικών ,πολύ καλές μπάντες, που άφησε αποτύπωμα για πολλά χρόνια και συνεχίστηκε και την δεκαετία του 80 με μοναδική δισκογραφία, κλασσικά κομμάτια και μουσικούς που ακόμη και τώρα είναι πολύ ψηλά στις προτιμήσεις του κόσμου!
Σήμερα σαφώς υπάρχουν τα μέσα με τα οποία η ζωή των μουσικών έχει γίνει πιο εύκολη, υπάρχει η μουσική εκπαίδευση, υπάρχουν προικισμένοι μουσικοί που διδάσκουν, υπάρχει το διαδίκτυο, τότε όμως η μουσική εκπαίδευση στην Ελλάδα ήταν σε εμβρυακό στάδιο και η γνώση κυρίως σε μουσικές φόρμες όπως η ροκ ήταν κάτι που μεταδιδόταν ανάμεσα σε φίλους, παρέες, και πληροφόρηση από το εξωτερικό. Η αγορά τότε ενός δίσκου βινυλίου ήταν μία πολύ σημαντική διαδικασία και ο ίδιος ο δίσκος αντικείμενο μελέτης, αναφοράς και ασχολίας.
Αποτελούσε λόγο για τον οποίο οι παρέες ΄συγκεντρώνονταν σε σπίτια , συζητούσαν, έψαχναν, άκουγαν. Οι δισκοθήκες ήταν το προσωπικό τοτέμ του κάθε μουσικόφιλου και απροσπέλαστο σημείο για την κάθε ξένη εισβολή!
Όλη αυτή η τριβή ήταν που δημιούργησε την μουσική κίνηση από το 70 και μετά και έφερε έναν πρωτόγνωρο υγιή ανταγωνισμό σε συγκροτήματα , μουσικούς και μαζί μια πρωτοφανή παραγωγή συναυλιών, μουσικών εμφανίσεων και συνολική άνοδο και εκτίμηση σε είδη που ξεπερνούσαν τις καθιερωμένες παραδοσιακές ελληνικές μουσικές φόρμες! Τότε άρχισαν να ξεπηδούν και τα πρώτα ανάλογα νυχτερινά μαγαζιά, τα μπαρ με ανάλογη αισθητική και παράλληλα με την άνοδο από την άλλη πλευρά του ελληνικού πολιτικού τραγουδιού και του νέου κύματος έφεραν μια καινούρια αισθητική στην ελληνική μουσική ξεπερνώντας τον συντηρητισμό της εποχής και σηματοδοτώντας μια ποιοτική αναβάθμιση ,δίνοντας μια φρεσκάδα και ταρακουνώντας αρκετά τα καλλιτεχνικά δεδομένα που υπήρχαν μέχρι τότε!
Το πιο δύσκολο από όλα για εκείνη την εποχή ήταν το ότι οι μουσικοί που ανέδειξαν όλη εκείνη την παραγωγικότητα , τις περισσότερες φορές ήταν αυτοί που μόνοι τους κινούσαν όλη την διαδικασία, ξεπερνώντας δυσκολίες, αντιξοότητες και έχοντας να αντιμετωπίσουν και μια κοινωνία επιφυλακτική, συντηρητική που στην πλειονότητα τους έβλεπε και λίγο στραβά! Σε αντίθεση με το σήμερα και τολμώ να πω και σε αντιπαράθεση όπου όλα είναι εύκολα, τα βρίσκουμε σε δευτερόλεπτα, ακούμε τα πάντα και όλα αυτά μέσα από την οθόνη ενός κινητού , τα πιο προβεβλημένα από αυτά που είναι μπροστά μας είναι πολύ χαμηλής ποιότητας θα πρέπει να ψάξεις πολύ για να βρεις μουσική που να έχει ψηλά ποιοτικά στάνταρ, πράγμα που σε συνδυασμό με πολιτικές που συμβαίνουν παγκόσμια και έχουν δημιουργήσει γενιές από ουδέτερους και χωρίς ενδιαφέροντα ανθρώπους έχουν καταστήσει την τέχνη και την μουσική ειδικότερα έναν ρυθμικό θόρυβο που αντικαθιστά την μοναξιά μας!
Στο επόμενο άρθρο μου θα ασχοληθούμε με λεπτομέρειες για αυτή την σκηνή του 70 και το τι συνέβη στην Ελλάδα μουσικά τότε!